چطور عذرخواهي كنيم تا به جاي اينكه كوچيك و ضعيف بشيم، فرد بزرگ و با عزت نفسي بشيم. چطور عذرخواهي كنيم تا طرفِ مقابلمون سَرِش گيج نره يا اصلاً چطور عذرخواهي كنيم تا غرورمون شكسته نشه و فن بيان ما در زمانِ عذرخواهي كردن بايد به چه صورت باشد؟
كسي رو فرض كنيد كه وقتي اشتباه مي كنه و به اشتباهش هم پي ميبره، اونقدر جرأت نداره يا اونقدر مغرورِ كه نميخاد براي اشتباهي كه انجام داده معذرت خواهي كنه.
و همينطور كسي رو فرض كنيد كه وقتي متوجه ميشه اشتباهي كرده خيلي راحت مياد و معذرت خواهي ميكنه و براي جبران اون اشتباه هم دست به عمل ميزنه.
خب، از نظر شما كدوم يكي از اين افراد ميتونن دوست داشتني تر و حرفهاي تر باشند؟
هيچ انساني كامل نيست و به قولي انسان جايزالخطاست، زمانيكه كسي براي كارهاي اشتباهش عذرخواهي مي كنه يا سوء تفاهمي پيش اومده باشه، وقتي اون شخص بگه: “به نظرِ من، من اينجا اشتباهي انجام ندادم، به احتمال خيلي زياد افرادي كه به اون شخص سوءظن داشتند خيلي راحتر مي تونند بپذيرند كه اين شخص اشتباهي نكرده، چون اين شخص انقدر حرفهاي هست كه هر وقت اشتباهي انجام بده خيلي راحت معذرت خواهي مي كنه.
بنابراين كسي كه به روش صحيح و حرفهاي عذرخواهي مي كنه در بين مردم فردي با عزت نفس و اعتماد به نفسبالاست و همينطور اعتبار حرف اون شخص در بين مردم به شدت بالا ميره و اگر دفعات بعد واقعاً اشتباهي نكرده باشه خيلي راحتتر حرفش پذيرفته ميشه.
اين طرز تفكرِ اشتباه در خيلي از ماها وجود داره كه ميگه:
-
اگه عذرخواهي كنم، غرورم ميشكنه
-
اگه عذرخواهي كنم، كوچيك ميشم
-
اگه عذرخواهي كنم، شكست خوردم
-
اگه عذرخواهي كنم، يعني آدمِ ضعيفي هستم
-
- lifeskill
- چهارشنبه ۰۷ مهر ۹۵ | ۲۱:۲۵
۵ بازديد
-
- ۰ نظر