طراحي سخنراني به روش ABC-C

آموزه هاي براي زندگي زيباتر

طراحي سخنراني به روش ABC-C

طراحي سخنراني به روش ABC-C

ما هر چقدر هم كه اطلاعات ناب و فوق العاده اي براي سخنراني و يا صحبت در جمع داشته باشيم، اگر نتونيم اين اطلاعات رو بهش ساختار و طرح بديم، اون اطلاعات ناب به هيچ دردي نميخوره.

اين كار من رو ياد اين ضرب المثل ميندازه كه ميگه:

آفتابه و لگن هفت دست، شام و نهار هيچي

ما اگر نتونيم اطلاعات و محتوياتي كه داريم به خوبي ارائه بديم، هر چقدر هم كه اطلاعات نابي داشته باشيم، باز هم نمي تونيم روي مخاطب تأثير زيادي بزاريم و صحبت هاي ما خيلي بي سر و ته خواهند بود.

 

فرمول ABC-C در طراحي سخنراني

براي طراحي و پيكربندي سخنراني مي تونيم از راه ها و فرمول هاي زيادي بريم. اما فرمول ABC-C يكي از  قدرتمندترين اين فرمول ها براي طراحي سخنراني است.

اين فرمول را آقاي آكاش كاريا كه يك سخنران مالزيايي هست، در كتاب خود به نام “How to Deliver a Great TED Talk” (چگونه يك سخنراني عالي TED ارائه كنيم) بيان كرده است.


A = Attention Grabbing (جلب توجه)

هميشه مخاطب به صورت ناخودآگاه به خودش ميگه: من چرا بايد به سخنران توجه كنم؟

ما با جلب توجه كردن بايد به اين سوالِ مخاطب پاسخ بديم و كاري كنيم كه مخاطب به صحبت هاي ما گوش كنه.

فراموش نكنيد كه شروع هر سخنراني مي تونه بسيار تعيين كننده باشه كه آيا مخاطب به ادامه صحبت هاي ما گوش بده يا خير.

دقايق اول يا شايد بهتر باشه بگم ثانيه هاي اول هر سخنراني بايد اين اتفاق بيافته و با مواردي كه بيان مي كنيم، مخاطب رو يكجوري به صحبت هاي خودمون وصل كنيم، اگر نتونيم اين كار رو انجام بديم، در طول سخنراني وصل كردنِ مخاطب به صحبت هامون كارِ واقعا دشواريه.

شروع سخنراني از دو جهت اهميت خيلي بالايي داره:

اول اينكه مخاطبان در ابتداي سخنراني دنبال اين هستند كه آيا صحبت هاي سخنران به چه دردش ميخوره يا نه؟

دوم اينكه شروع صحبت براي سخنران و يخ شكني در اول هر سخنراني بسيار سخت و دشوار است و سخنران مي بايست شروع سخنراني خود  را بسيار دقيق و كامل طراحي كنه تا بتونه نتيجه فوق العاده اي بگيره.


B = Body (بدنه)

بدنه سخنراني معمولا قسمت عمده اي از يك سخنراني رو تشكيل ميده و محتوياتي كه قرار است ارائه بديم در  اين قسمت بيان ميشند.

ما براي مطالب و اطلاعاتي كه قرار است ارائه بديم، مي بايست آن ها را بسيار ساده بيان كنيم تا به راحتي براي مخاطب قابل درك و فهم باشد.


 

C = Conclusion (جمع بندي)

بعد از اينكه بدنه سخنراني را بيان كرديم و مطالب را ارائه داديم، نوبت به جمع بندي ميرسه.

ما در جمع بندي سخنراني خودمون مي بايست زماني حدود ۱۰ درصد رو بهش اختصاص بديم تا بتونيم مواردي رو كه ارائه كرديم در زمان مناسبي جمع بندي كنيم و در آخر هم اگر لازم شد نتيجه گيري را بيان كنيم .

ما در جمع بندي، خلاصه اي از مطالبي كه در قسمت بدنه ارائه كرديم رو براي مخاطبان بيان مي كنيم تا مخاطب بتونه مطالبي كه از طرف ما ارائه شده است رو در ذهن خودش مرور و دسته بندي كنه.


 

C = Clear Call to Action (دعوت به اقدام يا درخواست انجام كاري واضح)

اين روش براي پايانِ سخنراني فوق العاده است و اكثر سخنرانان حرفه اي در انتهاي صحبتِ خودشون از مخاطب ها مي خواهند كه يك كاري رو انجام بدهند و درخواست و پيشنهادي واضح رو بيان مي كنند.

دعوت به انجام كار چند فايده داره:

  1. مشخص مي كنه كه صحبتِ ما به پايان رسيده
  2. ما رو به هدفِ سخنراني مون نزديكتر ميكنه.
  3. در بيشتر اوقات مخاطب از شنيدن اين دعوت به اقدامِ واضح خوشحال مي شه و سعي مي كنه كه انجامش بده

مثلا فرض كنيد ما بعنوان سخنران يك پرزنتيشن براي رو نمايي از محصول خودمون انجام داديم، و در آخر از مخاطب ها مي خواهيم كه، براي تهيه اين محصول مي تونند يك اس ام اس خالي به شماره … بدهند و اگهه همين الان اين كار رو انجام بدهند ۳۰% تخفيف ميگيرند.


 

منبع: سايت آموزش سخنراني ، فن بيان و ارتباط موثر

برگرفته از نوشته: طراحي سخنراني به روش ABCC

 

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.