روش صحيح انتقاد شنيدن

سالها قبل خودم هميشه خيلي مي ترسيدم كه از طرف كسي نقد بشم. مخصوصا از طرف افرادي كه بزرگتر از من هستند و يا از لحاظ اجتماعي بالاتر هستند. براي همين اگر كار اشتباهي انجام ميدادم خودمو جلوي اين افراد آفتابي نمي كردم تا نكنه ي وقت به من انتقاد كنند.

حتي اگر هم كار اشتباهي انجام نمي دادم يكسري از افراد بودند كه فقط دوست داشتند الكي نصيحت يا انتقاد كنند، من هميشه از دست اين افراد هم فراري بودم.

آخه مي دونيد، انتقاد شنيدن خيلي سخته.

روش صحيح انتقاد شنيدن

داستانِ من، داستان خيلي از افرادي هست كه از انتقاد شنيدن بدشون ميآد و انتقاد شنيدن باعث ميشه كه عصبي يا افسرده بشند.

اما چيزي كه باعث شد اين رفتارم رو نصبت به انتقاد شنيدن كنار بذارم مي دونيد چيه؟

“نتيجه انتقاد شنيدن” هست.

وقتي ما از كسي انتقادي مي شنويم، مي تونيم ضعف هايي كه داريم رو به نقطه قوت خودمون تبديل كنيم.

يكي از اركاني كه در تقويت ضعف هاي ما وجود داره اينه كه به اون ضعف آگاه بشيم.

بنابراين زماني كه ازمون نقدي صورت مي گيره بهتره كه عصبي، ناراحت و يا افسرده نشيم و خوب به اون نقدي كه از ما ميشه گوش كنيم

ما براي پيشرفتِ خودمون بيشتر از اينكه به افراد چاپلوس نياز داشته باشيم، به منتقدان واقعي نياز داريم. افراد چاپلوس با تعريف و تمجيد، ما را در يك خواب خرگوشي فرو مي برند اما افراد منتقد ما را از اين خواب غفلت بيرون مي آورند.

شايد براتون جالب باشه كه من به شخصي پول ميدهم كه من رو نقد كنه. در اصل من يك منتقد حرفه اي دارم كه در مورد يكسري از موارد باهاش مشورت مي كنم و ازش ميخام كه من رو مورد نقد قرار بده.

حقيقتش وقتي از طرف ايشون نقد ميشم خيلي برام سخت و دردناكه اما چيزي كه من رو به شنيدن اين نقد ها مصمم مي كنه، نتيجه بعد از انتقاد شنيدن هست.